آرامش پس از طوفان

من شروع به نوشتن داستان کردم. تقریبا چند صفحه‌ای نوشتم. احتمالا چهار فصل و تقریبا چیزی حدود دویست صفحه بنویسم. من شروع به معاشرت با دوستانم کردم. متوجه شدم که دو هم اتاقی سابق در آلمان هستند، دو هم اتاقی دیگرم نیز به آمریکا مهاجرت کرده‌اند. راستش با وجود علاقه به مهاجرت از آن می‌ترسم. بیشتر به خاطر بیماری و چالش‌هایی که با بیماری دارم. اوضاع زندگی قدری به سامان شده است. حتی دیشب دوز قرص هایم را نصف کردم و توانستم تا صبح راحت بخوابم. دیروز با دوستم پس از سال‌ها حرف زدم. عجیب آن که خواهرش به خاطر افسردگی خودکشی کرده بود و گویا مدتی در بیمارستان نیز بستری بوده است. از داروها گفت که بر او تاثیر نداشته‌اند. گفت خودش هم حالات خواهرش را دارد و قرص‌هایی برای افسردگی مصرف می‌کند. فکر می کنم باز هم با هم بیشتر حرف بزنیم. دیروز گفتگوی خوبی داشتیم. فکر می‌کنم پس از چند ماه آشفتگی به ثبات روحی نسبتا مساعدی رسیده‌ام. چیزی که راجع به دو قطبی‌ها شنیده‌ام و در مورد خودم هم صدق می‌کند، این است که آن‌ها از اشتباهات خود درس نمی‌گیرند و این اتفاق در معامله‌گری برای من به طور مکرر،  تکرار شد. یکی دیگر از ویژگی دو قطبی‌ها از دست دادن پول در قمار است. که برای من از دست دادن پول در فارکس صدق می‌کند. دیگری ولخرجی است، راستش من  با تکنیک‌های مدیریت مالی تا حدی این مسئله را کنترل کرده‌ام، اما کافی است قدری پول در کارتم باشد تا به مرز صفر شدن نرسد، دست بردار نیستم. فکر می‌کنم در یک ماه اخیر بیش از پنج بار از بیرون آش خریده‌ام. آش را به شدت دوست دارم و در برابرش مقاومتم می‌شکند. اما فکر می‌کنم این که روزهای متوالی از بیرون آش بگیری، اصلا در بلندمدت جالب نیست. هر چند آخر هفته پیش، خودم در خانه آش درست کردم. فردا نیز قصد درست کردن آش دارم. یک کتاب هم باید بخرم که البته گذاشته‌ام برای آخر ماه که حقوق‌ها واریز شد. من فکر می‌کنم کمتر مصرف کردن داروها باعث شد دوپامین بیشتری ترشح شود. در نتیجه نسبت به قبل حالم بهتر است. به عبارتی به تنظیمات کارخانه بازگشته‌ام. در رابطه با زندگی خود باید کارهایی انجام دهم که شامل مطالعه، یادگیری زبان، تقویت مهارت‌ها می‌شود. بعدا با جزئیات بیشتری راجع به آن‌ها می‌نویسم. فعلا فقط می‌دانم که باید رو به جلو حرکت کنم.