معامله‌گری در فارکس

تقریبا یک روزی میشه که معاملات دمو فارکس رو شروع کردم و بیش از ده تا پوزیشن معاملاتی داشتم که چندتایی هنوز باز هست و اون هایی که بسته ام رو همه با سود خارج شدم. یک اکانت صد هزار دلاری روی گوشیم دارم و یک اکانت سیصد دلاری روی سیستم دارم. خوبی اکانت سیصد دلاری این هست که معاملات بیشتر به واقعیت نزدیک هست. اکانت صد هزار دلاری کار کردن باهاش سخت تر هست، شاید چون من قبلا با اکانت پانصد دلاری کار کردم تجربه ام تو مدیریت سرمایه کم بهتر هست. با توجه به وضعیت بازار ترکیب جفت ارز رو انتخاب می کنم و بر مبنای روند پوزیشن معاملاتی میگیرم. اسپرد در طول معاملات و محاسبه سود مدام تغییر می کنه، یکی از عیب‌های من عدم توجه به اسپرد هست که تازه متوجه اش شدم. از یه سری اندیکاتورها استفاده می کنم اما احساس می کنم پایبندیم به روش های معاملاتی کم هست و بیشتر بر مبنای احساس ترید می کنم. باید به یه ثبات در استراتژی معاملاتی برسم. من دیشب روی هر دو اکانت پوزیشن باز داشتم و خوابیدم. برای اولین بار در عمرم بود که پوزیشن باز داشتم و خوابیدم. اتفاقا گین خوبی هم گرفتم و تجربه جالبی بود که باز هم تکرارش می کنم. به نظرم به تعداد آدم ها راه و روش برای معامله‌گری وجود دارد، آدم توی ترید خودش رو پیدا می کنه و بهتر می شناسه. با ترس ها و شکست ها مواجه میشه جلوی طمع خودش رو میگیره و گاهی ریسک میکنه، گاهی برای جبران یک شکست دست به ریسک بزرگتری می‌زنه بر مبنای احساسش که لزوما به موفقیت ختم نمیشه. دیشب در حین مطالعه مدام پوزیشن های باز رو چک می کردم، تمرکزم روی مطالعه کمتر شد و ذهنم درگیر بود، اما زمان و آرامش دادن باعث شد سود کنم. یاد گرفتم اگه بر مبنای منطق تصمیم گیری کنم میتونم در حین انجام کارهای روزمره هم ترید کنم و لازم نیست به مانیتور خیره بشم و چشم از پوزیشن معاملاتی برندارم. باید این زمان دادن به معاملات رو آزمایش کنم. شاید گاهی خطرناک باشه مخصوصا زمانی که پای پول واقعی در میان هست.