از همون شرکتی که قبلا بهم گفته بودند از اول اردیبهشت بیا سرکار، بهم زنگ زدند و گفتند فردا بیا. منم رفتم یه دوش گرفتم. واسه فردا ناهار درست کردم. فایلهایی که باید فردا ببرم رو روی نت آپلود کردم که اونجا داشته باشم. الان هم میخوام موهامو اتو کنم. مسیرش یه کم نسبت به خونمون دور هست ولی چه میشه کرد، دیگه بعد از این همه مدت بیکاری، واقعا همین هم خودش خوب هست. امیدوارم فردا به عنوان اولین روز کاری به موقع برسم و روز خوبی باشه. بالاخره هر چی باشه از مصاحبه رفتنهای بی حاصل راحت شدم. فردا هم بهم زنگ زدند یه جا برم مصاحبه، ولی من نمیرم به جاش میرم سرکار و با محیط جدید آشنا میشم.
خدا رو شکر که از بلاتکلیفی در اومدی

امیدوارم دستمزدی که بهت می دن و محیط کاریش خوب باشه و بهت اونجا خوش بگذره
پ.ن 1:
قاعدتا نباید مانتو و شلوارت رو اتو می کردی؟
پ.ن 2:
ضرری نداره مشخصات اون شرکتهایی رو که به مصاحبه دعوتت کردن ولی قصد رفتن نداری رو یه جا برای روز مبادا ذخیره کنی .
بهر حال کندن چاه ، حتی اگر هم به همین زودی ها هم قصد دزدیدن مناره رو نداشته باشی
کار عاقلانه ای هست
حقیقتا هنوز به مرحله حقوق و دستمزد نرسیدیم. مانتو شلوارم جنسش طوری هست که اتو لازم ندارد. گاهی به کار میاد گاهی نه بگیر، نگیر داره.
خیلی خوشحالم شدم براتون
ان شاء الله به خیر و خوشی و پر از پول
مرسی از لطف و محبت شما
آرزوی موفقیت فراوان دارم
ممنون از لطف شما، همچنین برای شما
خوشحالم
مرسی از حس خوبت