امروز املت رو با رب گوجه فرنگی درست کردم، طعمش شبیه املتهای بیرون شد. البته این برای دومین باری بود که درست میکردم دیروز درست کردم ولی اونقدر طعمش خوب بود که امروزم برام تازگی داشت و هیچ تکراری نبود. به شما هم توصیه میکنم امتحان کنید شاید به مذاقتون سازگار بود و خوشتون اومد. دارم کتاب میخونم اسم کتاب "دکترین شوک" هست و با توجه به اینکه خیلی حجیم بود تقریبا دارم به آخراش نزدیک میشم. برای استراحت یه چای دارچین برای خودم درست کردم و اومدم وبگردی کنم که بعدش دوباره بتونم برم سراغ کتاب، موضوع کتاب همون طور که در عنوانش اشاره شده ظهور سرمایهداری فاجعه محور هست، یه جورایی از تجارب ناموفق خصوصی سازی میگه که در کشورهای مختلف چطوری بوده و چطوری باعث آسیب دیدن بیشتر مردم شده و فقط یه عده خاص که عموما مردم اون کشور هم نبودن ازش بهره بردند. یه جورایی خوندنش زاویه دید آدم رو چند پله ارتقا میده، حداقل با دید خوش بینی سابق خصوصی سازی رو چاره کار نمیبینی. هرچند من از فریدمن خوشم نمیاد خوندن این کتاب باعث شد خیلی تمایلی به خوندن چیزی ازش نداشته باشم اگر هم خوندم با نگاه انتقادی باشه.
" املت رو با رب گوجه فرنگی درست کردم، طعمش شبیه املتهای بیرون شد "
احتمالا می دونی دیگه؟
اول باید بذاری رب یه کم توی روغن سرخ بشه و بعد تخم مرغ ها رو بریزی توی تابه
من بخاطر شرایط کاریم گاهی اوقات توی جاده هستم و صبحونه رو توی قهوه خونه های مسیر می خورم
وقتی میگی املت می خوام خبری از گوجه فرنگی نیست
همینی برات میآرن که گفتم
ولی عجیب خوش مزه هست
بخصوص با یه لیموناد خنک هم همراه باشه
هی با نون بربری تازه و پف دار لقمه درست کنی و بخوری
و
هی یه قلپ لیموناد بخوری
دیگه آدم چی می خواد از زندگی ؟!!!
دقیقا همین مدلی که گفتی درست می کنم. زندگی همین لحظه هاست با دلخوشی های کوچک ما که میشه ازش لذت برد. امیدوارم همیشه از زندگی لذت ببری.