چالش‌های زندگی

سه‌شنبه هفته پیش به همراه مدیران سرمایه‌گذاری و تحلیلگران بازار سرمایه، تهران را به مقصد زنجان ترک کردیم و از کارخانه اکتیو بازدید کردیم. نکته جالب این بازدید تصفیه پساب صنعتی به آب قابل مصرف برای کشاورزی و پرورش ماهی بود. پنج‌شنبه هفته گذشته آش دوغ درست کردم که طعم خوبی داشت، حس می کنم کمی دستپختم نسبت به ماه‌های اخیر بهتر شده است. در حال حاضر به لحاظ مالی در مضیقه هستم و محدودیت شدیدی در هزینه های خود اعمال کرده‌ام. بودجه‌ای معادل پانصد هزار تومان برای خرید کتاب در نظر گرفته‌ام که مقدار بسیار محدودی با توجه به افزایش قیمت کتاب ها است. شاید هر ماه چنین بودجه‌ای برای خرید کتاب اعمال کنم که البته بسته به سطح مطالعه و علایق جدیدم ممکن است تغییر و تداوم یابد. با توجه به افزایش قیمت کتاب‌ها حس میکنم اشتباه کرده‌ام که چند سال اخیر کمتر کتاب خریده‌ام، از طرفی چندان پشیمان نیستم چون سلیقه‌ام قدری تغییر کرده است. شب ها راحت به خواب می روم و صبح ها سخت بیدار می‌شوم. بی توجه به صدای آلارم به خوابم ادامه می دهم و بدی ماجرا این است که کما فی السابق آلارم را در روزهای تعطیل قطع نمی کنم. همین ماجرا بی تفاوتی من را به آلارم در روزهای عادی که باید به سر کار بروم کاهش داده است. برای برخاستن از خواب و رها کردن رختخواب بسی مشکل دارم و این اتفاق تازه ای نیست ماه هاست که با آن درگیر هستم، شاید از وقتی که به سر کار می‌روم. همچنان این چالش بیدار شدن را دارم و با دیدن زباله‌گردها و افراد در مترو به خودم می‌گویم ببین افراد زیادی از خواب بیدار شده‌اند و دارند برای زندگی تلاش می‌کنند و تو تنها نیستی و این گونه قدری میل خود را به خواب صبحگاهی سرکوب می‌کنم.